De laatste dag in Siem reap

Ondanks de vermoeide dag gisteren toch niet de hele nacht door kunnen slapen, maar wel een goede rust gehad. En we hoeven er vandaag niet zo alle Jezus vroeg uit. Sterker nog we appen Hem Houn of hij ons een half uurtje later wil ophalen. Eerst maar eens rustig op staan. Vandaag is de laatste dag in Villa Agati en dat vinden we eigenlijk allebei wel een beetje jammer. De gastvrije plek in Siem Reap is heel fijn vertoeven. Ik spreek Jill even aan om te kijken of onze kamer misschien vanmiddag vrij is. Eigenlijk moeten we er twaalf uur uit, maar vanavond om acht uur vertrekt pas onze nacht bus richting de kust. Maar we hebben geluk. We mogen voor vijftien euro extra tot vanavond acht uur de kamer blijven gebruiken en dat aanbod nemen we maar al te graag aan. Zeker na het beklimmen van een stuk of vier, vijf tempels is het fijn om onszelf op te frissen. Ook bestellen we diner in het hotel en laten we de staf heerlijke Beef Lok Lak maken voor ons. Maar dat is voor later. Nu eerst heel fijn ontbijten in de tuin, waar de temperatuur alweer aan het stijgen is. De hond Octave ligt meteen weer langs onze tafel in de hoop dat we per ongeluk iets laten vallen voor hem. Het is een lief beest. 

Nadat we ons even hebben opgefrist staat om half elf onze tuktuk chauffeur voor ons neus en zetten we de reis in richting het tempel complex. Hem Houn wil ons nog vier tempels laten die er anders uitzien. Natuurlijk gaan we met hem mee. Als we bij de ingang onze tickets hebben laten zien rijden we het terrein weer op en nemen we een iets andere weg als gisteren. Aan de linkerkant van ons is nu een heel groot meer met een beetje vreemde bomen groei in het water. 

De eerste tempel is qua stenen wel anders, maar lijkt toch veel op eerdere tempels die we zagen. De tweede tempel is wel heel wat anders. Een mooie water tempel met een stupa in het midden en wat kleine schiereiland tempels waar mensen hun offer kunnen brengen. Leuke afwisseling. De derde rijden we eerst voorbij. Het is alweer twee uur en we willen eerst even lunchen. Met z’n drie stappen we een Chinees-achting restaurant binnen met veel keus aan maaltijden. Op de kaart staat Nasi goreng (Indonesisch gerecht) met Satehsaus. Dit is iets wat ze niet kennen in Cambodja dus dat lijkt ons heerlijk. Ik had natuurlijk van te voren kunnen weten dat het niet de Satehsaus is zoals ze die in Java of Balie kennen, maar toch. Het is een heerlijk hapje, maar smaakt in de verste verte niet op Satehsaus. Het geeft niets, we eten lekker. Na de lunch en het toiletbezoek zetten we de trip voort naar de laatste twee tempels. De eerste is lang en bij de entree zit een groepje oorlogsslachtoffers muziek te spelen. Het is traditionele muziek die ik wel mooi vind. De tweede is aan de buitenkant niet heel erg speciaal, maar heeft aan de binnenzijde prachtige tekeningen. Als weer op weg zijn in de tuktuk, heeft hij nog één tempel voor ons in Petto. We zijn de tempels nu wel een beetje zat en barsten van de spierpijn in kont, benen en rug, dus liever reden we nu terug naar huis, Maar ach hoe vaak ben je hier nu eigenlijk? Dus hup daar gaan we weer. Met een lange brug over een meer komen we bij de tempel met een stupa in het midden van de plas. Het is een mooie tempel en het is leuk om te zien dat er veel mensen aan het bidden zijn. Het is mooi geweest voor ons. Hem houn rijdt ons relaxed terug richting hotel en we verbazen ons uiteraard weer in het verkeer. Het is een enorme puinhoop, maar tegelijkertijd is iedereen zo relaxed en gebeuren er zeer weinig ongelukken volgens Hem. Ongelofelijk. Thuis aangekomen kan ik meteen onder de douche, Heerlijk. En wat een leuke dag weer, Top! Maar de dag zit er nog niet helemaal op voor ons. Na de verfrissing lopen we naar beneden, waar  de keukendame Terry een heerlijke maaltijd voor ons heeft klaar gemaakt. Beef lok lak is een traditioneel Khmer gerecht. Stukjes beef met rijst en een klein beetje groente er door. Heerlijk. We hebben vanavond een lange reis voor de boeg dus een goede maaltijd is fijn. Nog even een huisgemaakt ijsje toe en dan snel naar onze kamer om de tanden te poetsen en de koffer in te pakken. Om half acht staat onze tuktuk chauffeur Hem Houn weer op de stoep en ik regel nog even de betaling met Jill. Dan nemen we echt afscheid en worden we afgezet bij het busstation.

We hebben twee tickets voor de nachtbus naar Sihanoukville, een kleine stad aan de kust. De trip duurt ongeveer tien uur, en er zijn allemaal kleine slaapkamertjes voor twee personen aanwezig. Elke slaapvertrek wordt afgesloten door een gordijn en iedereen heeft een dekentje en een kussen gekregen. Bij binnenkomst ontvang je eerst een plastic tas waarin je je schoenen kan stoppen, zodat je de vieze schoenen niet je matras bevuilen. De bus heeft zo nu en dan een sanitaire stop. Hopelijk kunnen we een beetje slapen, want het waren best pittige dagen afgelopen week. En toen werd het stil…