Terug naar de thuisbasis

21 mei 2022 - Phnom Penh, Cambodja

Na wederom een heerlijk nacht rust, starten we met een ontbijtje, maar ditmaal op de eerste verdieping, boven de receptie. Het regent hard en het tafeltje voor de receptie naast het zwembad is daar echt de dupe van, maar boven zitten we lekker droog. Als we eenmaal plaats hebben genomen neemt een Cambodjaanse jongedame onze bestelling op en binnen enkele minuten zitten we weer aan het heerlijk Franse broodje met jam, thee en vers fruit.

Vandaag gaan we terug naar de thuis basis in Phnom Penh en daarvoor moeten we een taxi regelen naar het busstation. De Franse eigenares verteld me dat dit het makkelijkst is met de PassApp, een app op je mobiele telefoon waarmee je voor een vaste prijs een tuktuk kan bestellen. Sas werkt vaker met deze app, maar gebruikt nog vaker de GrapApp, die een soortgelijke functie heeft. Helaas duurt de reactie erg lang van een tuktuk rijder, dus als we onze spullen hebben gepakt, lopen we op ons gemak het pad af naar de grote rotonde. Daar staat aan de zijkant een tuktuk niets te doen en dus al snel zijn we op weg richting Kep Beach, waar het busstation zich bevindt. Het is inmiddels droog geworden en we wachten nog zo’n tien minuten voordat de bus aan komt zetten. De chauffeur gaat nog even wat eten halen bij één van de stalletjes en wij blijven nog even buiten staan. We hebben twee stoelen direct naast de chauffeur, maar de beenruimte is niet erg aantrekkelijk en dus vraag ik of ik de twee plaatsen kan ruilen met stoel drie en vier, zodat we meer ruimte hebben. Dat is voorlopig geen probleem, maar hij kan niet beloven of het de hele weg duurt, omdat er nog mensen opgepikt worden onderweg. Enfin we zien wel. 

Een paar meter naast ons staat een hond enorm te blaffen en omhoog te grommen. Een andere kleine hond komt hem al te hulp, maar ze kunnen niets beginnen. Boven hun hoofd zit een groepje jonge apen hun uit te dagen en springen van tak naar tak. Het is een leuk gezicht.  

Vijf minuten voor twaalf rijden we de parkeerplaats af richting de grote weg en zet de chauffeur de airco aan. Nu nog zitten we met z’n zessen in de bus, maar al gauw zit hij bijna vol, maar gelukkig mogen we blijven zitten. Eerst val ik nog even een uurtje in slaap,maar daarna schrijf ik ons blog verder. Dat is wel wat lastig in een schuddende bus, maar ik kom een heel eind. Na bijna twee uur rijden hebben we een stop bij een tankstation. Iedereen mag er even uit voor de behoefte en om eventueel wat drinken en eten aan te schaffen. Wij hebben niets nodig, want we hebben ons water en nog een klein beetje chips, dus als we de benen hebben gestrekt kunnen we weer door. Langzamerhand begint de weg nu drukker te worden en merk je dat je in de buurt komt van de grote stad. In de buitenwijken wordt het nu extra druk wanneer we in een optocht komen van de Cambodjaanse mensen partij. Een politieke partij die met veel vlaggen en vaandels en harde muziek door de straten heen rijdt. Ik houd wel van die drukte op deze manier. Het geeft een enorme levendigheid aan de stad. Op een handige wijze loods onze chauffeur ons door het verkeer, waarbij hij soms tegen het verkeer in rijdt. Het maakt allemaal niets uit hier. Je merkt wel dat je, wanneer je meer naar het centrum toe gaat, er meer verkeerslichten staan en dat de mensen zich iets meer aan de regels houden. Niet te veel hoor, maar meer dan we eerder gezien hebben. 

Na enkele scherpe inhaalmanoeuvres en bizarre kleine steegjes staan we dan uiteindelijk voor het kantoor van zijn busmaatschappij en mogen we allemaal uit stappen. Buiten staat al een groepje tuktuk rijders die maar al te graag hopen dat hij je mag wegbrengen naar je hotel of whatever. Ook wij hebben iemand naast ons staan die aandringt, maar e maken eerst een mooie prijs met hem. Voor twee en een halve dollar brengt hij ons een kwartier verder rijden met de tuktuk. Prima hoor., dus binnen seconden zitten we weer in een tuktuk, die door de straten van Phnom Penh heen raast. Vlak voor het appartement van Sasha mag hij ons afzetten en we bedanken hem voor zijn diensten. Het lijkt wel maanden geleden dat we hier begonnen aan onze reis en nu staan we hier zomaar weer. Het kleine trapje 

op naar de lift, die ons naar de vijfde verdieping brengt. We zijn weer “thuis” en dat voelt best oké. Natuurlijk is het altijd te kort, maar het waren intense weken waarin we enorm veel hebben gezien en beleefd. Tijd om weer op aarde terug te komen haha.

In de kamer zetten we de airco aan en zitten we even bij te komen. Langzaam glijdt de tijd voorbij, waarna ik begin met het opruimen van de koffer. Sas pakt haar deel uit en zet direct de wasmachine aan en ik ruim mijn koffer in voor de grote reis van morgen. Sommige spullen kan ik gewoon hier laten en andere neem ik zeker mee terug. Het is prima zo en we zijn bijna klaar om nog even een hapje te eten in het centrum. We lopen rond half zeven de deur uit en het regent weer eens hard. Je merkt dat we hier aan het begin zijn van het regenseizoen, omdat we vaker regen hebben afgelopen dagen. Het zijn vaak korte buien gelukkig en het blijft warm, dus wel lopen gewoon een stukje door. Na ongeveer een kwartier druppelt het enkel nog zacht en lopen we de straten door van de stad op zoek naar een lekkere eet tentje. Ik ga gewoon op wat lichtjes af en Sas volgt. Maar ergens zie ik de logica nog niet zo van de stad en blijkt dat ik het centrum juist weer uit loop. Sassie kijkt even op haar mobiel en wijst ons zo in de goede richting. Nog een paar straten door en dan staan we in een straatje vol met restaurants. Het eerste restaurant wat we proberen heeft een prima kaart, maar als we binnen staan, merk ik dat iedereen rookt, waardoor er een enorme vieze lucht hangt. Ik stap naar buiten en Sas loopt achter me aan. Die maakt het niet zoveel uit, maar ik wil niet mijn eten laten bederven door de vieze lucht dus lopen we een stukje door. Zo’n zeventig meter verder zie ik een tent die er wel gezellig uit ziet dus we vragen weer naar de kaart. Er is enorm veel keus en de prijzen zijn prima. We besluiten ons laatste avondmaal hier te nemen en bestellen eerst een lekkere Fanta en voor mij een verse kokosnoot. Het eten volgt redelijk snel en we zitten werkelijk heerlijk te eten. Een voorgerecht, drie drankjes en beide een hoofdgerecht voor 14 dollar, dat is 12,50 euro. En dan zitten we in het dure toeristen gebied!

Na het eten lopen we de laatste straatjes door en gaan we nog even een supermarktje binnen. Na wat aankopen lopen we terug naar het appartement en gaan we lekker onder de douche. Klaar om de laatste nacht in Cambodja in te gaan.

Foto’s

4 Reacties

  1. Joke van Zeeland:
    22 mei 2022
    Marco bedankt voor je leuke vlogs en mooie foto’s.We hebben fijn mee kunnen genieten van je bezoek aan Sas.Mooi dat dit allemaal kan.We wensen je een goede vlucht ✈️Tot later in Lelystad. J&H 💋❤️
  2. Elske:
    22 mei 2022
    Wat een. mooi dagboek is dit weer geworden! En wat een leuke reis hebben jullie samen gemaakt, veel bijzondere foto's en filmpjes! Sterkte weer met het oppakken van het dagelijks leven beiden (voor Sas nog veel extra weken in Cambodja gelukkig)
  3. Yolanda Rosmalen:
    23 mei 2022
    Wat een bijzondere reis en prachtige verhalen en foto’s. Ik heb ervan genoten!

    Thanks!
  4. Henk Spijker:
    24 mei 2022
    Wat zijn we toch rijk dat we dat kunnen doen. Zeker als je het land daar ziet. Heet was weer geweldig om te lezen