Een rustige reis van Amsterdam naar Phnom Penh

Inmiddels is Sasha twee maanden in Cambodja en stap ik zojuist de vertrekhal van Schiphol binnen voor een lange vlucht naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja.

Al bijna twee weken is Schiphol in het nieuws ivm de enorme drukt. Door de Meivakantie en personeels tekorten zijn de wachttijden enorm opgelopen en wordt er vooraf geadviseerd om enkele uren eerdere komen. Ik ben dus voorbereid op lange tijden stil staan in een rij. Leunend, inmiddels vermoeid hangend over mijn koffer tussen duizenden mensen. Daar sta ik dan in de rij die buiten het gebouw ergens vlak naast de taxistandplaatsen begint. Maar ach ik ben in de vakantie modus dus wie maakt me nog wat… Ik ben dan ook verbaasd dat de vertrekhal erg rustig is. En als ik wat heen en weer loop om te kijken waar ik kan inchecken bij KLM, dan vind ik het zelfs heel erg stil!  Bij de KLM balie zitten twee jonge grond stewardessen wat verveelt op hun nagels te gluren en kijken blij dat er iemand hun loket staat. Mijn koffer zet ik alvast op de band en alle papieren worden bekeken. Door de wereldwijde Covid is er een strenge controle op je vaccinaties en je afgesloten reisverzekering, maar ik heb alles dik op orde. “Pardon mevrouw, vergis ik me nou of is het nu gewoon erg stil? Die vraag hebben we nu al een paar keer gehad. Het is echt heel druk geweest hoor, maar dat was in het weekend en begin van de week”. Ik heb dus echt geluk gehad en ikzelf heb het nog nooit zo stil gezien op Schiphol. Beetje jammer dat ik een uur eerder hier sta, met de toch al ruime verzamel tijd die bij intercontinentale vluchten voorgeschreven staat. Maar ach ik heb vakantie dus…

Binnen enkele minuten ben ik vanaf de trein, via de incheckbalie door de douane en loop ik om 16 uur het belastingvrije winkelgebied van Schiphol binnen. Om 21:15 vertrekt mijn vliegtuig dus ik heb ruim de tijd om elke winkel hier uitvoerig te bekijken. Helaas of eigenlijk gelukkig heb ik helemaal niets nodig, dus na wat rond gestruind te hebben zit ik al snel op een stoeltje voor de gate. Ook hier weer extra Covid controles en een mondkap verplicht. Om 17 uur begin ik wat honger te krijgen dus als afleiding ga ik op zoek naar een vroege avondmaaltijd. De prijzen binnen Schiphol zijn ronduit belachelijk en ik besluit dan ook maar een McDonalds maaltijd te nemen in plaats van een broodje filet Americain voor 12 euro. Stelletje afzetters!

Ook de McDonald heeft hier hogere prijzen en ik vind het niet echt lekker maar met een samengestelde maaltijd van friet, hamburger, nuggets en een shake zit ik lekker vol. Eindelijk rond half negen kunnen we baarden en stroomt de Boeing 777-300 van KLM lekker vol. Ik heb geluk want mijn stoel bevindt zich vlak achter de vip afdeling en naast me zit niemand. Lekker de ruimte dus en straks in Bangkok lekker snel eruit. Helemaal top dus!

Met 11 uur op de teller stap ik Bangkok airport binnen en ga ik eerst op zoek naar de juiste gate voor de overstap naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja en tijdelijke woonplaats van Sasha. Ik wacht nog even op Damian, partner van een collega van Sasha die dezelfde trip maakt. We hebben elkaar eerder over de app gesproken, dus voor het eerst in real life en nu samen de luchthaven van Bangkok bekijken. Het is enorm groot met heel veel dezelfde winkeltjes. Een prachtig complex met een waanzinnig park in het midden. In Thailand ben je verplicht om bomen te planten wanneer je een nieuw gebouw neer zet. Dat kan soms vreemd uitpakken, waardoor je grote flats halverwege een knik ziet maken met een groot terras vol groen. Zo houden ze de stad groen. Een mooi initiatief dus. Na wat rond gelopen te hebben gaan we iets eten bij een japans restaurant. Ik heb een grote verse Cocosdrank met een bord kipfilet en wat schaaltjes groente. In de schaaltjes zitten stukjes vis, wortel, tomaat, salade en gember en ik moet even aan mijn vader Ger denken. Die zou met name de gember wel lekker vinden. Ook ik ben er niet vies van en laat het me allemaal lekker smaken. Na de betaling lopen we naar gate D8 toe en zijn we de laatste die in de “kleine” airbus stappen richten onze eindbestemming.

Zodra we eenmaal in de lucht hangen voel ik het vliegtuig alweer dalen en na nog geen uur landen we in het avondduister op Phnom Penh airport. Al snel lopen we de aankomsthal binnen en heb ik mijn koffer alweer naast me staan. Het blijft een wonder dat ik deze in Amsterdam heb afgegeven en ik hem nu hier 24 uur later naast me heb staan. Vlak voordat je de terminal uitloopt worden mensen al onthaald, maar Sasha en haar collega Hilde staan er niet. We lopen de warme buitenlucht in, maar ook hier niets van hun te bespeuren. Snel maken we verbinding met de gratis vliegveld WiFi en daar komen de berichtjes al binnen. Phnom Penh is een grote drukke stad en ze zitten midden in een file vast. Ach ja, we scoren een colaatje en wachten rustig af. Ondertussen omringd door taxi en tuktuk rijders die ons maar al te graag weg willen brengen. na een 15 minuten komen de twee dames al aangerend en met tranen in de ogen worden we omhelsd. Sasha en haar collega Hilde regelen een Tuktuk en weigeren teveel te betalen. Je merkt dat ze hier al even zijn hahaha. Kort daarna rijden we met twee kleine tuktuk karretjes door de drukte van de stad, op weg naar het appartement. Wat een enorme grote stad en wat een puinhoop. Heerlijke en smerige luchten wisselen elkaar continue af en de straten zitten vol met mensen en zo nu en dan een dier, die gezellig bij elkaar zitten te socializen. Ik herken de Aziatische sfeer vanuit Jakarta, Indonesië jaren geleden.

Na ongeveer drie kwartier door het chaotische verkeer te hebben gereden, stoppen we voor de woning van Sasha. Een vrij nieuw gebouw met veel Marmer en teakhout. Een vriendelijke eigenaar achter een ronde tafel begroet ons bij binnenkomst en vermoeid maar voldaan stappen we de lift in naar de vijfde verdieping. Sasha woont hier in een klein maar net appartement en bij binnenkomst herken ik enkele attributen vanuit ons thuis. Ik pak even wat spullen uit en we besluiten een klein rondje buiten te lopen om even bij te komen van de reis. Het plan is om nog een klein hapje te eten, maar ik zit nog behoorlijk vol van de Japanse maaltijd in Thailand, dus met enkel een klein flesje water lopen we wat straatjes door de stad en via de rivier lopen we terug naar “huis”. Tijd om te gaan slapen en na een heerlijke douche val ik om elf uur direct in slaap en houd ik Phnom Penh wakker met mijn gesnurk!